We leven in tijden van snelle veranderingen. Waar vinden we houvast?
Twee punten dienen zich aan. Hoop op de toekomst is de ene kant. Zoeken naar onze wortels is de andere.
De afgelopen weken hebben gastsprekers in 3 Vieringen samen met U nagedacht over Hoop en toekomst.
Op zondag 25 oktober, de 30ste zondag door het jaar, wil ik samen met U nadenken over onze wortels in de Bijbel en meer speciaal in het Jodendom.
In de afgelopen 50 jaren heeft een aardverschuiving plaatsgevonden in de relatie tussen christenen en Joden. De manier waarop katholieken nu naar de Joodse godsdienst en het Joodse volk kijken, verschilt hemelsbreed van vroegere generaties.
Katholieken en protestanten zijn met nieuwe ogen gaan kijken naar de joodse wortels van het christendom. Dit heeft grote gevolgen voor de oecumene tussen de kerken, maar ook voor de contacten met de nu levende Joden. In een tijd van interreligieuze dialoog is het belangrijk om je eigen wortels goed te kennen.
Dit is niet alleen een zaak voor specialisten, maar het raakt ook aan de liturgie van elke zondag. De Bijbellezingen van 25 oktober 2020: Exodus 22,20-26 en Matteüs 22, 34-40 zijn hiervan een goed voorbeeld.
In de overweging zullen we hier dieper op ingaan. En ook in het nagesprek, voor wie wil.
Jaap van der Meij
