Het Parool publiceert al jaren elke zaterdag het relaas van een Amsterdammer die weinig te besteden heeft, maar wel iets dringend nodig heeft. De week daarna blijkt dat er vrijwel altijd iemand is, die de wens van deze Amsterdammer vervult. Wie schetst mijn verbazing, dat ik vandaag in het Parool onze eigen pater Owusu tegenkwam.
Het Parool zal het mij hopelijk niet euvel duiden als ik het artikel hier integraal overneem.
De Ghanese pastoor Edmund Owusu kwam tien jaar geleden naar Nederland, en zet zich sindsdien in voor mannen met hiv. Bij dat werk zou een laptop goed van pas komen. Kosten: 550 euro.
“Missiewerk is ondersteuning en troost bieden,” zegt pastor Edmund Owusu (43) halverwege het gesprek. Hij zit in de serre van de pastorie van de Sint Urbanuskerk in Duivendrecht, waar hij woont. In de achtertuin van de kerk vertoont de donkere aarde van Owusu’s moestuin prille tekenen van de lente: ontluikende groenten steken de kop op. Samen met mensen uit de buurt verbouwt Owusu groenten, waar ’s zomers maaltijden van worden gekookt. “Missiewerk wordt geassocieerd met het aanprijzen van de kerk en het geloof, maar in deze tijd speelt missiewerk zich niet af in de kerk, maar buiten de kerk. In de samenleving is onze hulp veel meer nodig.”
Waar Owusu vandaan komt, is kerkbezoek een vast gegeven. “In Ghana zit de kerk altijd vol, daar hoef je als pastoor niet zoveel voor te doen. Nadat ik was ingewijd, besloot ik dat ik missiewerk wilde doen want daar lag een uitdaging. Dat past goed bij mij, ik wil altijd pionieren.” Hij sloot zich aan bij de internationale missiecongregatie Societas Verbi Divini en belandde in Nederland. “Lange tijd werden Nederlandse missionarissen naar allerlei uit- hoeken van de wereld gestuurd, maar er is een tijd aangebroken dat de vruchten van hun werk terug naar Europa komen om hier te helpen.”
Geestelijke ondersteuning
Wat hem aantrok in het Nederlandse kerklandschap, was de afbrokkelende populariteit van de kerk. “Hier moet je creatiever zijn, je moet mensen een reden geven om naar de kerk te komen. Bovendien ligt de toekomst van missiewerk in Nederland in de samenleving, buiten de muren van de kerk.”
Sinds 2016 is hij vanuit die gedachte betrokken bij Shiva, een organisatie die mensen bijstaat die hiv hebben. Owusu zette als vrijwilliger het project Positive Brothers op, en sinds 2019 is hij ja in dienst bij de stichting.
Binnen Shiva biedt Owusu geestelijke ondersteuning, begeleidt hij vrijwilligers, is hij projectleider en verzorgt hij trainingen. Zijn voornaamste doelgroep zijn hiv-mannen met een migratieachtergrond. “Voor hen was nog niet echt een plek in Nederland. Vanwege hun cultuur of hun geloof voelen ze zich niet op hun gemak bij bijvoorbeeld een organisatie als COC, die zich inzet voor homomannen met hiv.”
“Voor de mannen waar ik mee werk, is hiv niet een kwestie van medicijnen krijgen en door- gaan met je leven. Ze voelen zich vaak eenzaam, durven er niet openlijk over te praten en zijn bang veroordeeld te worden. Vanuit hun geloof speelt ook nog weleens de gedachte mee dat de ziekte een straf is voor je zonden. Door ze in contact te brengen met lotgenoten, proberen we ze van hun eenzaamheid af te helpen. We bieden ze een luisterend oor.”
“De Positive Brothers zijn mannen die als maatje optreden voor mannen die met hun ziekte worstelen,” legt Owusu uit. “Er bestond al zo’n initiatief van Shiva voor vrouwen, de Positive Sisters, maar voor mannen was het er nog niet.” Owusu heeft zich sinds zijn eerste dag bij Shiva ingezet voor deze mensen, met als resultaat dat zo’n vijftig mannen zich de afgelopen jaren hebben aangesloten. “Laatst nog sprak ik een man die ik in contact heb gebracht met de groep. Hij zei na afloop van een bijeenkomst: ‘Pas nu voel ik me niet meer zo ontzettend alleen.’ En ja, daar doe ik dit voor.”
Computerwerk
Hij is vier dagen per week werkzaam voor Shiva, waarvan hij een salaris ontvangt dat rond het wettelijk minimum ligt. Twee dagen per week zit hij op kantoor, de andere dagen werkt hij vanuit huis of op locatie. Op kantoor heeft hij een computer tot zijn beschikking, maar daarbuiten niet. “Ik probeer al mijn computerwerk in die twee dagen te proppen, maar het zou heel fijn zijn als ik buiten kantoor om een laptop kan de gebruiken.” Het zou hem en zijn werk flink ten goede komen, maar de financiële middelen voor zo’n aanschaf ontbreken.
Bien Borren – Het Parool
Stuur uw reactie met vermelding van telefoonnummer naar aha@parool.nl.
Meer info: http://amsterdammerhelptamsterdammer.nl/.
