Preek Christus Koning 23 november 2025
Lezingen: 2 Sam. 5,1-3; Ps. 122; Kol. 1,12-20; Luc. 23,35-43 (C-jaar)
Wanneer we het woord koning horen, roept dat vaak iets bijzonders op. We denken aan figuren uit de geschiedenis, aan machtige vorsten en dynastieën. Zelfs vandaag zien we leiders die graag “koning” lijken te willen zijn: gericht op macht, eigenbelang, rijkdom, deals die vooral henzelf en hun kring ten goede komen. Vaak gaat dat gepaard met harde taal, wapengekletter en een politiek die gewone mensen in de kou laat staan. Veel burgers worden daar slachtoffer van — soms met armoede, verbanning, honger en zelfs de dood als gevolg.
Vandaag vieren we het Hoogfeest van Christus Koning — maar het koningschap van Jezus is van een totaal andere orde. Pilatus vroeg Hem: “Bent U de koning der Joden?” Jezus antwoordde: “U zegt het.” En Hij maakte duidelijk: “Mijn koninkrijk is niet van deze wereld.”
Dat koninkrijk draait niet om macht, troon of leger. Het gaat om waarheid — om Gods waarheid. Geen politieke heerschappij, maar een koningschap dat zich laat kennen in liefde, trouw en dienstbaarheid.
Voor Pilatus was dat moeilijk te begrijpen. Ook voor vele joodse leiders was deze vorm van koningschap bedreigend. Het paste niet in hun referentiekader van macht en religieuze controle. En zelfs de leerlingen worstelden ermee. Ze verwachtten een Messias die de Romeinen zou verdrijven, iemand die de politieke onderdrukking zou doorbreken. Toen Jezus werd gekruisigd, leek hun hoop in elkaar te storten.
Maar later begon het te dagen: het ging om een ander soort redding. Geen bevrijding van een wereldrijk, maar bevrijding van binnenuit. Een koningschap van vrede, een koninkrijk gebouwd op de liefde van God voor ons en onze liefde voor God.
In het evangelie zien we hoe verschillend mensen op Jezus reageren. Men bespot Hem, zet Hem een pijnlijke doornenkroon op en hangt een bord boven Zijn hoofd: “Dit is de koning der Joden.” Maar de twee misdadigers naast Hem laten twee manieren van kijken zien: de ene bespot, de andere erkent. Die laatste zegt: “Heb jij dan geen ontzag voor God…?” En Jezus antwoordt hem: “Vandaag nog zult gij met Mij zijn in het paradijs.”
Op dat moment zien we waar Zijn koningschap werkelijk om draait: barmhartigheid, nabijheid, redding — zelfs op het laatste moment.
Al bij de aankondiging van Zijn geboorte klonk het:
“God, de Heer, zal Hem de troon van zijn vader David geven… en aan zijn koningschap zal geen einde komen.” (Lc. 1,32v)
De waarheid waarover Jezus spreekt is liefde. En wij worden uitgenodigd om die liefde te beantwoorden, door onze manier van leven, door onze keuzes, door Hem te eren en te dienen. Zijn koninkrijk begint niet pas in de hemel; het wordt hier op aarde zichtbaar waar mensen handelen vanuit die liefde — ondanks verleiding, druk, en de schijnkoningen van vandaag die ons een andere weg willen wijzen.
John F. Kennedy zei eens: “Ask not what your country can do for you — ask what you can do for your country.”
In geloofstaal kunnen we dat zo verstaan:
Vraag niet alleen wat God voor jou kan doen, maar vraag wat jij kunt doen voor God.
Want wie echt probeert te begrijpen wat Christus’ koningschap betekent, ontdekt hoe je kunt meewerken aan Zijn Koninkrijk. Hoe je, soms in heel kleine dingen, deze wereld lichter en mooier kunt maken. Hoe je keuzes kunt maken die Zijn liefde zichtbaar maken — voor jezelf én voor de mensen om je heen.
Dat is wat Christus, onze Koning, vandaag van ons vraagt:
dat we Zijn waarheid zoeken, Zijn liefde leven en Zijn koninkrijk laten groeien, hier en nu.
Amen.