Zoals u wellicht weet vieren de leden van dit kerkgenootschap Kerstmis en Pasen in onze kerk. Die zit dan helemaal vol met mensen en er brandt een zee van kaarsen. Het zijn zeer indrukwekkende vieringen. Een aantal jaren geleden was Grigor Ayvazyan in een van onze vieringen te gast, kort voor zijn wijding tot diaken. Het was toen dat ik met hem de mogelijkheid besprak om vanuit onze kerk nader kennis te maken met zijn kerkgenootschap. De jaren gaan echter snel voorbij en corona heeft veel plannen in de kiem gesmoord.
Toch ben ik dit niet vergeten en daarom heb ik met Grigor afgesproken dat onze parochie-excursie dit jaar naar het kerkgebouw van de Armeens-Apostolische Kerk aan de Krom Boomssloot in Amsterdam zal zijn. Dit kerkgebouw ziet er niet alleen bijzonder uit, maar heeft ook een bijzondere geschiedenis. Om niet teveel te verklappen, vertel ik u alleen dat de Armeense gemeenschap in 1714 formeel toestemming van de Amsterdamse burgemeesters kreeg om een pakhuis te kopen en te verbouwen tot kerk.
Diaken Grigor Ayvazyan zal ons op dinsdag 17 juni a.s. om 20:00 uur ontvangen op het adres Krom Boomssloot 22 en ons rondleiden in en om de kerk. We verzamelen om 19:15 uur op ons kerkplein en zullen dan met auto’s naar de bestemming rijden. Het is wenselijk dat meerijders bijdragen in de parkeerkosten, die in het centrum hoog zijn. Als u mee wilt, dan kunt u zich bij mij opgeven via: renevaneunen@gmail.com. Telefonisch mag ook, u vindt mijn nummer achterin Hofnieuws.
René van Eunen
Hieronder volgt nog enige historische achtergrond van de Armeens-Apostolische Kerk.
De Armeens-Apostolische Kerk is een zelfstandige kerk, die werd gesticht in Armenië. Ze behoort sinds het concilie van Chalcedon (451) tot de oriëntaals-orthodoxe kerken. Deze kerk wordt soms aangeduid als de Gregoriaanse Kerk; dit is afgeleid van de patroonheilige van het Armeense volk, de heilige Gregorius de Verlichter. Maar deze naam heeft niet de voorkeur van de Kerk, omdat het de apostelen Bartholomeus en Thaddeus als de oprichters van deze kerk ziet. Want volgens de overlevering werd het christendom in Armenië gepredikt door de apostelen Thaddeus en Bartholomeus. In 301, na dertien jaar gevangenschap in de “bodemloze” put van Khor Virab, bekeerde Grigor Lusavorich (St. Gregorius de Verlichter) de Armeense koning Tiridates IV. Het christendom werd, in dit land als eerste ter wereld, staatsgodsdienst.
In 451 was Armenië niet vertegenwoordigd op het concilie van Chalcedon, daar het te druk verwikkeld was in de strijd met de Perzen. Toen de bevrijding een (voorlopig) feit was en men de besluiten van het concilie vernam, wees men deze af. In 505 koos de Armeense kerk formeel voor het miafysitisme. Het miafysitisme is de christologie van de oriëntaals-orthodoxe kerken. De leer stelt dat in Christus de twee naturen, de goddelijke en de menselijke natuur, zijn samengegaan in één natuur, één godmenselijke natuur, zonder enige scheiding, zonder verwarring en onveranderlijk. De Kerk scheidde zich daarmee dus af van Rome en Constantinopel.
