Kerk met toekomst!
bijzondere open avond op 7 februari, 20 uur, in de Gerardus Majella.
Sleutels voor de toekomst van kerk. Een katholiek perspectief.
Heeft de kerk nog toekomst? Hòe heeft de kerk toekomst? Kunnen we ons op de toekomst voorbereiden? We maken toch ook zèlf de toekomst? Hoe hebben we daar invloed op?
Als afzonderlijke krimpende parochies moeten we reëel zijn en krachten bundelen, nieuw elan vinden, vernieuwende plannen uitzetten. Daarom streven we als diverse parochies naar inspirerende samenwerking binnen de personele unie Clara & Franciscus.
Binnen de parochie van de Martelaren van Gorcum is een groep mensen in verbinding met de Pastoraatsgroep in juli 2016 een informeel Toekomstberaad gestart. Serieus en ook speels denken we na over de toekomst. Rond het weekend van 9 juli 2017 willen we herdenken en vieren dat de Martelaren van Gorcum 150 jaar geleden heilig zijn verklaard. We beseffen dat we daarbij verbindend en toekomstgericht dienen te zijn.
Regelmatig hebben we contact met Chris ’t Mannetje. Hij is theoloog en supervisor, docent en auteur. Hij houdt zich o.a. bezig met teamvorming, opbouwwerkprocessen en talent-waarderende benadering in de kerk. Op de website www.theoloogmettoekomst.nl staat een artikel van Johannes Först en Chris: ‘Het nog ongekende leren beluisteren – een katholieke visie’.
| Chris ’t Mannetje zal op dinsdag 7 februari een open avond verzorgen over ‘Kerk met Toekomst!’ in de Gerardus Majella, Lombokstraat 2.Aanvang 20.00 uur.Zaal open 19.30 uur.
Iedereen die hart heeft voor de kerk en haar toekomst is welkom! |
- De volgende tekst schreef Chris ’t Mannetje ter inleiding op deze avond:
Statistieken van kerkelijke betrokkenheid laten neergaande lijnen zien.
Maar je kunt ze ook andersom lezen. Wij zijn allemaal aan het veranderen, ook in ons geloven. Er zijn heel nieuwe vormen en plekken van gelovige betrokkenheid. Waar is groei te vinden? Gelegenheidskatholieken, niet aan kerken gebonden gelovigen: waar zijn ze te vinden en wat leren we van hen over God? De ooit succesvolle parochie is aan de grenzen van haar kunnen gekomen. Maar succes in het verleden biedt ook hier geen enkele garantie voor de toekomst. Je vastleggen op de plaatselijke gemeenschap gaat aan de levenswijze van veel mensen voorbij. “De kerk zal daar in leven blijven waar ze letterlijk bij het leven van mensen nabij blijft.” Jongvolwassenen zullen de toekomst vorm geven en doen dat nu al. “Wie luistert er naar wat jongvolwassenen vragen?” Waarom lijken bestaande parochiekaders en jonge gelovigen de verbinding met elkaar niet te maken. We zijn zo heel anders opgevoed. Verstaan we elkaar wel echt? Wie geeft ruimte aan wie? Wat heeft dat te maken met verschillende generaties, leefstijlen, milieus, levenservaring en stijlen van geloven? Al in de jaren zestig van de vorige eeuw wees het concilie op mensen en plekken buiten de eigen katholieke kerk waar God ook te vinden is. Is dat iets nieuws? Is Hij, onze God, dan aan het verhuizen, op trektocht?
Jan Terlouw schrijft in zijn recente boekje Het touwtje uit de brievenbus en Katoren revisited dat we de kerken van de afgelopen periode niet terugkrijgen. “Hoewel … ik denk dat er een wet is van behoud van geloof: er komen weer andere manieren.” Dat vraagt van ons dat we leren het nog onbekende te zien en te beluisteren.
De toekomst is al volop maar vaak verborgen aanwezig, Goddank!