Paasmeditatie 12 april – Pastor Marianus

Lieve mensen,
Midden in deze coronavirus-crisis vieren we Pasen. In stilte hebben we de Paaskaars gewijd. De pijn en het lijden door het corona-virus zijn nog niet voorbij. Daardoor zijn we uitgesloten van de sociale contacten. Dan worden we eerzaam en voelen we ons alleen. Dat is zeer pijnlijk voor iedereen. Niemand weet, wanneer deze ellende voorbij zal gaan. Met ons allen vechten we verder tegen de verspreiding van dit gevaarlijke virus.

Premier Mark Rutte noemt ons land nu’een anderhalve meter-samenleving’. Hij vraagt ons
elke keer opnieuw om vol te houden. Wij moeten mee doen met de afspraken of maatregelen die er zijn. Soms wordt gezegd dat er een kleine optimistisch stemmende ontwikkeling is inde bestrijding van de verspreiding van het corona-virus. Maar wij moeten kalm en voorzichtig blijven. Wij moeten geduld hebben. We moeten niet te snel conclusies trekken. Op de sociale media volgen we elke dag de nieuwste informatie over de ontwikkelingen.

In het duister van het corona-virus vieren we Pasen. Met Pasen vieren we de trouw van God over de dood heen. Het kon niet zo zijn dat het leven van Jezus, vol van belofte en toekomst, eindigde op Golgota. Het kon niet zo zijn dat Hij na zijn dood aan de vergetelheid prijsgegeven zou worden.
Zijn opstanding uit het graf kunnen we ons niet voorstellen zonder opwekking uit de dood.
Want precies daar vermoeden wij de hand van God. In het Johannes-evangelie lezen we, dat Hij uit de doden moest opstaan (20,9). Dat betekent: het kon niet anders. er was geen andere mogelijkheid. Je kunt dat op die manier alleen maar zeggen vanuit het perspectief van God. God kon niet anders. . . Pasen is het feest van leven na de dood; dat er een nieuwe dag komt na het duister van de nacht. Wat een vreugde om dat te mogen vieren!
In het mysterie van Pasen leggen we onze toekomst neer. Na het duister van het corona-virus komt een nieuwe dag, de dag van vreugde en genezing. De dag van de opstanding en de vrijheid. Wij mogen blijven hopen en bidden, dat God ons zal blijven helpen in de strijd tegen het corona-virus.
Met de kracht van Pasen, de kracht van Jezus, moeten we volhouden tot deze crisis echt
voorbij is. Wij leggen onze toekomst neer in de handen van de Heer, de bron van ons leven.
“Wees niet bang, zegt Jezus en: Ik ben met jullie voor altijd.”
Ik sluit mijn meditatie af met een gedicht van Kris Gelaude.

Opnieuw Pasen

In de vroegte was het.
Zwijgzaam en met lemen voeten
gingen ze op weg
doorheen de oeverloze leegte.

Maar de dag
brak als een klaproos open.
Licht kwam hen
voorzichtig tegemoet.

In de nevels van hun vragen
stond Hij aan hun zijde
-Hij die dood was –
en de boodschap ‘vrees niet’
werd een mantel om hen heen.

‘Vrees niet’ is het lied
bestemd voor elke mens op aarde.
Kijk omhoog
en hoor het ruisen in de bomen.
Zie hoe knop en twijg erop vertrouwt.
Leef maar met de glans
van hoop en van ontroering in de ogen.
“Vrees niet”
Is het eerste en het laatste woord.
Zeg en zing het voort.

Lieve parochianen, ik wens u allen, zalig Pasen!
De Heer is verrezen, alleluia, alleluia. Amen.