Overweging Aswoensdag – Ds Margrietha Reinders
Aswoensdag meditatie bij Joel 2 en Mattheus 6
De afgelopen week was er op het nieuws te zien hoe in Afrika, maar ook in India grote zwermen sprinkhanen over het platteland trokken. Met een angstwekkende snelheid vraten zij de kwetsbare planten en stekken op , de blaadjes aan de bomen, al het groen wat het land bedekt. Tot wanhoop van de boeren, die hun oogst opgepeuzeld zagen worden en daarmee het voedsel voor hun gezin , hun dorp , hun familie zagen verdwijnen terwijl zij machteloos moesten toekijken.
Alles, alles , alles was weg . Wat een wanhoop!
Tot mijn verrassing kwam ik ook bij de profeet Joel, waaruit wij vanavond lezen, die enorme sprinkhanen plaag tegen. Joel ziet die plaag als een teken van God. Hij schrijft: “”De sprinkhanen die het land aangevallen hebben leken op een heel groot leger. Ze waren niet te tellen. En hun tanden waren zo scherp als de tanden van leeuwen. De velden zijn verwoest, er groeit geen graan en de druivenplanten zijn dood. Er zijn ook geen olijven meer om olie van te maken. Er is niets meer te eten.De grond is droog en er kan niets meer groeien.
Volgens de profeet heeft God zelf die plaag gestuurd, en alles laten vernielen, als een soort waarschuwing aan de mensen waar Hij van hield. Hij wilde ze laten voelen, hoe hard het ook was, dat alles wat zij elke dag kregen en als vanzelfsprekend waren gaan beschouwen, helemaal niet vanzelfsprekend was. Dat het allemaal zomaar weg kon zijn. Dat het ongelooflijk kostbaar was: graan op het land, olijven aan de boom, druiven aan de wijnstok.”Als je mij de rug toekeert, en goddeloos omgaat met alles wat je gegeven is, kan het zomaar kapot gaan” lijkt God te willen zeggen. Daarmee wordt het boek Joel midden in onze eigen tijd geplaatst. Want hoe vaak worden wij er de laatste tijd niet bij bepaald hoe broos het leven op aarde is….. De gevolgen van de opwarming van de aarde, het Corona virus, branden door droogte, stormen en orkanen, overstromingen, vluchtelingen stromen die maar doorgaan, dreiging van radicalisering en terreur. Je moet wel van steen zijn als dat je niet aan het denken zet! “Kom tot inkeer”, roept God ons toe vanuit het boek Joel. Hij roept het niet uit wreedheid of wraak, maar uit liefde.
”Keer tot mij terug! Scheur Uw Hart, keer terug tot Uw God, want genadig is Hij en barmhartig, lankmoedig en vol liefde”
Keer terug……
Vandaag is het Aswoensdag, het begin van de veertig dagen op weg naar Pasen. Het is als het ware, of wij een tijdlang in zak en as gaan zitten over alles wat er in de wereld ten onder gaat, en omdat we ons te binnen willen brengen wat er werkelijk toe doet. We willen door soberheid en inkeer weer leren om alles wat ons toevalt als een geschenk te zien en niet als iets vanzelfsprekends: ons drinkwater, onze schone lucht, de verwarming van ons huis, het voedsel dat we elke dag ruimschoots krijgen, de mensen om ons heen, vriendschappen en familie, buren, vriendelijkheid, een lief woord, een pannetje soep, de narcissen buiten in de berm, de winterkers die bloeit. We krijgen straks allemaal een askruisje opgelegd, met de woorden: “Bekeer u en geloof het evangelie” Het zijn de oude woorden van de profeet Joel, die in sprinkhanen een teken van God zag, maar het is ook een uitnodiging van Jezus zelf om ons toe te keren naar Hem.
Om ons hart de komende 40 dagen te oefenen in hoop, in liefde , in solidariteit , gastvrijheid, zorg en dankbaarheid voor alles wat ons is toevertrouwd. Alles wat ons gegeven is, zoals ons talent tot menselijkheid en aandacht en tederheid. 40 dagen krijgen wij om ons hart te openen voor Gods grote opstandingskracht , de overwinning op het kwaad en de dood met Pasen. Zijn Koninkrijk mogen we onszelf te binnenbrengen, het verinnerlijken , het inprenten, er opnieuw voor kiezen en gaan!
We doen dat niet alleen, maar samen, met alle mensen die geloven dat het anders kan, in de Naam van God die van ons houdt en uit naam van Heiland, Jezus Christus, die ons vooruit gaat. Amen