gastspreker2

Compassie en diaconie, gastsprekers in het najaar 2023

Gastsprekers najaar 2023

Thema “Compassie en diaconie”

Zoals u in de Martelaren van Gorcum van ons gewend bent wordt in het najaar altijd de maand van de Gastsprekers georganiseerd. Mooie onderwerpen, zoals Laudato Sí, het Hooglied, en nog niet zo lang geleden: “Is onze kerk nog relevant?” kwamen aan de orde. Ook in 2023 willen we graag weer zo’n inspirerende cyclus organiseren, al is er nu geen sprake van een “máánd van de Gastsprekers”, maar is de periode wat uitgerekt.

 

Frank de Haas en Frans Woortmeijer, die de “Maand” altijd organiseren, hoefden deze keer niet lang over een onderwerp na te denken. In een tijd waarin alle locaties binnen Clara & Franciscus naar hun kwaliteiten moesten kijken, toen we moesten nadenken over de keuze van een centrumkerk, is het wellicht nuttig om juist eens aandacht te besteden aan een kwaliteit, waar we als Martelarengemeenschap niet zo goed in zijn: diaconie. Mededogen (compassie) en diaconie zijn nauw aan elkaar verbonden, daarom leek “Diaconie en compassie” ons een mooie slogan voor deze vier vieringen.

 

Hoewel het niet meevalt om ieder jaar weer goede sprekers te vinden die boeiend over hun onderwerp kunnen vertellen, kostte het ons dit jaar weinig moeite om vier sub-onderwerpen vast te stellen met de bijbehorende sprekers.

De keuze die we gemaakt hebben ziet er als volgt uit:

 

Datum Voorganger Gastspreker Koor Project
24 september Frans Woortmeijer Henk Baars LWM Voedselbank

Den Haag

8 oktober Frank de Haas Ds Margrietha Reinders Jubilemus Domino Betondorp bloeit
22 oktober Ari van Buuren Abt Johannes LWM Kleiklooster Amsterdam Bijlmer
12 november Ari van Buuren Nog niet bekend Meerklank Bukra Ahla

 

Aangezien het doel van een viering en de overweging uiteraard niet louter consumptief is, maar de bedoeling heeft de toehoorder tot daden aan te sporen, zijn we erg blij dat we met de penningmeester van de Martelaren de afspraak hebben kunnen maken, dat de opbrengst van de collectes tijdens deze vieringen bestemd is voor het “goede doel” van de gastspreker. Zoals altijd bij vieringen met gastsprekers, zullen zij na afloop van de viering in een nazit met belangstellenden nog verder van gedachten wisselen over hun onderwerp.

 

Hieronder een korte toelichting op de vier uitgenodigde gastsprekers.

 

Henk Baars

Henk Baars is voor veel oudere parochianen geen onbekende. In de jaren 70 van de vorige eeuw hoorde Henk bij de groep theologiestudenten, die in de pastorie van de oude Gerarduskerk op het Ambonplein woonde. Hij was lid van onze Liturgische Werkgroep Martelaren. Na zijn afstuderen was hij werkzaam in het arbeidspastoraat bij de Hoogovens, daarna werkte hij bij Stek (Stichting voor Stad en Kerk) in Den Haag. Henk is jaren lang voorzitter geweest van de 8 Mei Beweging. Na zijn pensionering is hij zich met volle overgave gaan  inzetten voor de voedselbank Haaglanden in Den Haag, en in die kwaliteit hebben we hem uitgenodigd om het spits af te bijten in de eerste viering in het thema Compassie en Diaconie.

Henk werd dit jaar koninklijk onderscheiden en gaat regelmatig voor in de basisgemeente “de Haagse Dominicus”.

 

Ds Margrietha Reinders

Ook Dominee Margrietha is geen onbekende in de Martelaren. Zij is op een gegeven moment gaan pionieren in Betondorp, waar geen (protestantse)  kerk staat. Ze hield bijeenkomsten in het Brinkhuis en Café de Avonden en langzaamaan ontstond er een soort van gemeenschap. In een interview met Oost-Online zegt ze hier over: Ik vond het niet per se een nadeel, want ik vermoedde al langer dat de kerken leegliepen omdat de vorm van de kerkdienst niet meer past bij deze tijd. Als je een kerkdienst bezoekt gaat alles nog bijna hetzelfde als 400 jaar geleden.

Ik moet bekennen dat ik een keer op bezoek was bij een tennisclub en dacht: het is hier echt beregezellig. De mensen kijken naar elkaar om, ze kennen elkaars naam, ze praten met elkaar over het leven, en ze hebben plezier met elkaar. Als iemand ziek is dan wordt die bezocht, als iemand gaat trouwen dan wordt er geld ingezameld voor een cadeau. Kortom, het sociale aspect is daar beter geregeld dan in veel kerken – een droevige constatering. Tegelijkertijd is het wel belangrijk dat er plekken zijn waar christelijke spiritualiteit wordt doorgegeven, en daarom houd ik ook van die kerk, ondanks alles.
“Lees waar Margrietha zich zoal mee bezighoudt op de website https://betondorpbloeit.nl/

 

Abt Johannes van den Akker

                                                                                                                                                                                                                                         Abt Isaac van Koningshoeve en Abt Johannes

Abt Johannes van den Akker is abt van het protestants-oecumenische Kleiklooster in Amsterdam Zuidoost. Het klooster bestaat uit vier geschakelde flats op Kleiburg, waar een aantal “medemonniken” met hun gezinnen woonachtig zijn.

Johannes van den Akker begon na zijn middelbare school aan de opleiding Bouwkunde in Delft maar hij vond de opleiding te technisch, te weinig op de mens gericht. Reden voor hem om na anderhalf jaar alsnog te kiezen voor de bachelor Theologie aan de VU. Na zijn studie richtte hij ‘Hoe Dan Wel’ op, een bedrijf dat startende ondernemers ondersteunt om hun idealen te verwezenlijken door middel van ondernemerschap. Daarnaast is hij abt in zijn zelf begonnen Kleiklooster in de Amsterdamse Bijlmermeer waar hij dakloze gezinnen opvangt. Bij dat klooster startte hij een bierbrouwerij: Kleiburg.

Om de kosten van deze opvang te financieren zocht hij contact met Abt Isaac van het Trappistenklooster Koningshoeven bij Tilburg en producent van het La Trappe trappistenbier. In samenwerking brachten ze dit voorjaar een “special” bier uit, waarvan de opbrengst geheel bestemd was voor de opvang van de dakloze ongehuwde moeders.

Zie verder: https://www.kleiburg.nl/kleiklooster/

 

Ari van Buuren

                               

Het gaat bij deze overweging natuurlijk niet om Ari, maar om het onderwerp Bukra Ahla. Het verhaal is bekend: een aantal jaren geleden, in 2016, was Ari in Beirut en kwam daar in contact met het vluchtelingenkamp Bukra Ahla. Hij sloot vriendschap met een van de leidsters van dit kamp en kwam zo steeds meer te weten over de moeilijkheden waarmee de opvang van de voornamelijk Syrische vluchtelingen  in Libanon te maken heeft. Ari heeft Bukra Ahla in Nederland, mede namens de Martelaren, zo’n beetje geadopteerd. Op 17 juni liepen de kinderen van de Martelaren en de Lidwinaschaal nog hun gesponsorde rondjes voor dit goede doel.

Via de link https://hofkerk.amsterdam/oudesite/bukra-ahla-een-betere-morgen/ kunt u lezen wat we destijds op onze website over Ari’s bezoek aan Libanon schreven.

Ari doet zijn uiterste best via de organisatie SB OverSeas een spreker of spreekster te vinden, maar op dit moment is het nog niet bekend wie dat zal zijn.

 

***

 

T.z.t zullen op deze pagina de links worden geplaatst, via welke de overwegingen van de betrokken sprekers te lezen zijn.

LaudatoSi-HOGEresolutie1-1-scaled-1

Laudato Sí middag in Urbanus

Laudato Si’ middag in tuin van Urbanuskerk

De Laudato Si’-werkgroep van de Clara & Franciscusparochie en het Jeannette Noëlhuis organiseren evenals in 2021 weer een Laudato Si’ middag in de prachtige tuin van onze kerk. Deze vindt plaats op zaterdagmiddag 23 september van 13.30 uur tot 17.00 uur.

Verschillende mensen zullen workshops geven over allerlei onderwerpen die te makken hebben met zorg voor de schepping. Aan het eind is er in de buitenlucht een korte scheppingsviering, het is immers de ‘’periode van de schepping’’ die door veel kerken wereldwijd wordt gevierd. Het Jeannette Noëlhuis biedt aansluitend een vegetarische BBQ aan met soep en brood.

Aanmelden: abgparochie@gmail.com

 

Inhoud Workshops

Nature Walk – met zr. Melina Polo

Ontdek al wandelend de stilte in de natuur.

Grootouders voor het Klimaat  www.grootoudersvoorhetklimaat.nl
– met Margriet Goddijn

Je bent wel senior, maar daarmee niet zonder betrokkenheid! Menig senior deelt jouw zorgen over klimaat en milieu. De organisatie Grootouders-voor-het-klimaat laten de milieustem van de senioren duidelijk horen. Margriet Goddijn, secretaris van de kerngroep uit Amsterdam vertelt over de inzet van de Grootouders en haar ervaringen.

Klimaatgesprekken www.klimaatgesprekken.nl – met Nienke Hendriks

Hoe raak je in gesprek met andere mensen over het klimaat? De organisatie Klimaatgesprekken heeft daar een antwoord op. In deze workshop een eerste blik in de methode en het aanbod van Klimaatgespreken. Laat je inspireren om met gelijkgestemde mensen op onderzoek uit te gaan naar een leefstijl, die duurzaam is en voor jou werkt.

Ecofeminisme – met Nikki van Apeldoorn

Nikki Apeldoorn studeerde ecofeministische theologie in Guatemala en woont sinds ruim anderhalf jaar weer in Nederland, in het Jeannette Noëlhuis. Samen met jullie wil ze mediteren op het gedachtegoed van de ecofeministische theologe Sallie McFague, de wereld als het lichaam van God. Aan de hand van Sallie’s groene reflecties duiken we de diepte in door met elkaar in gesprek te gaan over een nieuw klimaat voor de theologie, één die van betekenis kan zijn voor de huidige tijd en de ecologische crisis waar we in leven.

Jezus Disruptor – met Frits ter Kuile

Op naar Jerusalem: Jezus was disruptief en bereid om daarvoor aangehouden te worden en met detentie, geseling, bespotting en zijn leven te betalen.  Na een kennismaking, gaan we met elkaar in gesprek: Wat weerhoudt mij ervan en wat geeft mij vreugde in de navolging van dit disruptieve aspect van zijn leven? We bespreken dit in kleine groepjes én plenair.

KlimaatDrama – met Uschi Janssen en Tessa Koopmanschap

Duivendrecht ligt op een verzonken berg. Kijk naar beneden, daar liggen de landschappen van vroeger opeengestapeld – de toendra, de wadden, de lagune, het moeras, de kreken, de veenweiden. Samen zullen we het ‘drama’ van de ontwikkeling van het veenweidelandschap achter de Urbanus uitspelen door verschillende rollen op ons te nemen. We zullen in het gezamenlijke spel ervaren wat de klimaatverandering met de veenweide doet en wat de gevolgen voor het klimaat zijn.

Hoop en wanhoop in de ecologische crisis – met Mieke van Opheusden

We leven in een crisis die de rest van ons leven gaat duren, alles is onzeker. Wegkijken is verleidelijk. Als we onze emoties toelaten, raken we overspoeld.

Herken je dat? Waar vinden we wortels in ons onzekere bestaan? Hoe kijken we het monster van de klimaatcrisis in de bek zonder aan wanhoop ten onder te gaan? Met behulp van oefeningen delen we onze verhalen en gaan zo op zoek naar antwoorden.

Sint Urbanus

Rijksstraatweg 230
1115 AV Duivendrecht

metamorphosis 282120459 pixels 268 x 238

Gedaanteverandering van de kerk

In de lente zien we de natuur veranderen van gedaante. Kale bomen krijgen groene blaadjes en soms prachtige bloesems. Zaden die een winter lang in de aarde hebben geslapen, steken hun stengels boven de grond. In de zomer zien we vlinders. Hun verandering van gedaante is goed te volgen. Eerst de rups, dan de cocon en tenslotte de volwassen vlinder.

Van buiten lijkt de cocon dood. Maar binnenin vindt een grote verandering plaats. Een echte transformatie. De structuur van het lichaam wordt van binnenuit fundamenteel veranderd. Van een rups die kruipt, naar een vlinder die vliegt. Wanneer je naar de groene cocon kijkt, kun je bijna niet geloven dat hier een vlinder uit zal komen.

Dit beeld komt bij mij op, wanneer ik nadenk over de kerken in Nederland. Aan de buitenkant zie je nog geen teken van nieuw leven. Maar aan de binnenkant vindt een grote verandering plaats. Waarom is die verandering nodig?

In dagblad Trouw stond enkele weken geleden een lang artikel over (sport)verenigingen die allemaal grote problemen hebben. Weinig nieuwe leden, vergrijzing van de vrijwilligers, geld dat opraakt, noodzaak tot fusie. De parallel met de parochies in Nederland is treffend. Maar niet nieuw. Vijftien jaar geleden werd in de vakbladen voor praktische theologie hier al op gewezen. De parochies zijn een club geworden: voor onszelf en door onszelf.

Het bijzondere van de kerk is een beetje vergeten: de persoonlijke band met God en de opdracht om het koninkrijk van God present te stellen in de samenleving. De kerk is meer dan een actiegroep of een culturele vereniging. De kerk is het Lichaam van de Messias, dat in deze wereld werkzaam is. Die band met God en Jezus en de Heilige Geest maakt de kerk tot meer dan een club. De missie van de kerk is om vanuit het geloof in God een alternatief te laten horen en zien voor de consumptiemaatschappij.

Dit vraagt om een verandering van gedaante en structuur in parochie en kerk. Die transformatie is al bezig, merk je het niet? Van buiten is er nog niet veel te zien, net als bij de cocon. En wat eruit gaat komen, is nog verborgen voor onze ogen.

Achter ons ligt een periode van polarisatie. Van onderlinge liefde tussen katholieken was toen niet veel te zien. Het alternatief heet waarderende kerkopbouw. Daarin leggen we de nadruk op de goede dingen die we bij de ander zien, ook als die anders zijn dan bij mij. Op die manier wordt diversiteit tot een kracht. Een gemeenschap waarin mensen elkaar waarderen, is aantrekkelijk voor wie op zoek is naar meer dan het materiële en naar iets anders dan voortdurende concurrentie.

Wanneer wij ons door de Geest van God laten meenemen in dit proces van transformatie, zal onze boodschap vleugels krijgen, zoals de volwassen vlinder.

Jaap van der Meij.

loslaten-ballon

Themavieringen in de 40-dagentijd

Thema Vieringen over Verlossing – Voorjaar 2023

 

Inleiding

In de Veertigdagentijd is het al jaren gebruik om een aantal gastsprekers uit te nodigen om tijdens de zondagvieringen een voordracht over een bepaald thema te houden. Ook dit jaar willen wij weer een enkele vieringen aan een thema wijden, en wel het thema “Verlossing”.

We willen het thema belichten vanuit een viertal sub thema’s en we doen dat dit jaar niet met gastsprekers, maar met “eigen” voorgangers. Wel zal er na elke viering een nazit zijn, waarin we de viering en de overweging met elkaar kunnen bespreken.

 

Aanleiding en kader

Het thema verlossing komt regelmatig voor in liturgische liederen. Frank de Haas gebruikte het woord in een lied dat hij 30 jaar geleden voor Meerklank schreef. Het klinkt ook in de advent en kersttijd: “Diep in de nacht heeft Hij verlossing gebracht”. In de vasten en de paastijd staat het thema verlossing centraal in het lectionarium.

Wat betekent verlossing voor mensen in deze tijd, in onze context? Heeft de moderne mens nog verlossing nodig? Waarvan willen we verlost worden? Wat zeggen de Bijbelteksten hierover in de liturgie?

 

Woorden in de Schrift

In de Bijbel worden verschillende termen gebruikt: verlossen, bevrijden, redden. De termen zijn ontstaan in maatschappelijk situaties en worden verbonden met God of op Zijn handelen toegepast. Verlossing vraagt altijd de medewerking van mensen; denk aan Mozes, Aäron en de Profeten. In Jezus komen die twee lijnen samen.

Het gaat bij redding, verlossing en bevrijding om situaties waarin een mens niet zichzelf kan redden. Hulp is nodig van andere mensen – geïnspireerd door God. In de tijd van Jezus en Paulus waren veel Joodse mensen als slaven verkocht – door faillissement of door oorlogen. Andere Joden zamelden geld in om deze slaven vrij te kopen. Paulus gebruikt deze praktijk als beeld voor Jezus: Hij heeft de hele mensheid vrijgekocht van de slavernij aan afgoden en zonden, niet met geld maar door zijn leven en sterven.

 

Waar komt het kwaad in de wereld vandaan?

Volgens de ideeën van de verlichting (Voltaire, Rousseau e.a.) is de mens van nature goed. Kinderen zijn onschuldig en lief – en dat zouden ze ook blijven als ze niet werden bedorven door slechte volwassenen en foute maatschappelijke structuren.

Na Hitler en Stalin zijn deze ideeën bekritiseerd als naïef. De Joodse schrijver William Goulding publiceerde zijn roman Lord of the Flies in 1954. Hierin landt een groep kinderen op een paradijselijk eiland in de Stille Oceaan. Zonder volwassenen en oude maatschappelijke structuren zou alles goed moeten gaan. Maar dit is niet het geval. Geleidelijk wordt één kind buiten gesloten en tenslotte vermoord. Het boek is verfilmd in 1990.

De Joodse filosofen en sociologen Horkheimer en Adorno hebben een boek gepubliceerd over de innerlijke tegenstrijdigheid van de Verlichting, getiteld Dialectiek van de verlichting. Ik vertaal liever: Donkere kant van de verlichting. Zij laten zien dat de ideeën en praktijken van Hitler en Stalin niet ondanks de Verlichting zijn gebeurd, maar juist mogelijk gemaakt door de Verlichting. Recent verscheen een Nederlands boek dat de context en ontstaansgeschiedenis van hun studie beschrijft en het moeilijke boek daarmee een stuk toegankelijker maakt.

De gedachte dat de mens van nature goed is, valt hiermee af als onrealistisch. Het kwaad zit in ieder mens als een mogelijkheid. De vraag is hoe wij het hoofd bieden aan het kwaad in de wereld en in onszelf. In het Onze Vader bidden wij “Verlos ons van het kwade”. Het katholieke geloof zegt dat God de mens principieel goed geschapen heeft – “Hij zag dat het zeer goed was” – maar het kwaad is toch in de wereld gekomen. Het gevolg is dat de fundamentele verhoudingen tussen mensen verstoord zijn geraakt. Tussen man en vrouw (Gen. 3) en tussen broeders (Gen. 4). Ook de band tussen God en mens is verstoord, maar niet geheel verbroken.

De mensen moet erkennen dat zij grenzen en beperkingen hebben. En dat zij wijsheid van anderen / van De Ander nodig hebben om hun gedrag in goede banen te leiden. Dit wordt gesymboliseerd in het gebod om van één boom niet te eten. De verleiding is om deze grens te negeren. Dit wordt gesymboliseerd in de slang (Gen. 3.1). Zelfoverschatting van de mens brengt het kwaad en de dood in de wereld volgens dit verhaal.

Open vraag is waarom de slang de mensen aanzet tot de vereerde keuze. Hierover gaat een mooi buitenbijbels verhaal, dat door de Amsterdamse katholieke dichter Joost van den Vondel tot een toneelstuk is bewerkt, genaamd Lucifer (ca 1650), opgevoerd door Publiekstheater in 1994).

 

De themavieringen vinden plaats op de achtereenvolgende zondagen 26 februari, 5, 12 en 19 maart 2023.

 

De indeling van de vieringen is als volgt:

 

Sub-thema
26 februari Pastor Marianus en Jaap v.d. Meij Jubilemus  hebzucht, consumentisme

overweging Marianus

5 maart Ari van Buuren (vervangen wegens griep door Jaap v.d.Meij Meerklank Ego versus openheid, vertrouwen

Overweging Jaap v.d. Meij

12 maart Pastor Yan Asa en Janneke de Bruin Jubilemus Domino Oorlog, onderdrukking, mensenhandel, slavernij
19 maart Jaap v.d. Meij LWM Emancipatie

 

Mogelijk wordt ook de Vesper van 25 maart aan het thema Verlossing gewijd. In overleg/samenwerking met de Hof der Verbeelding zal op donderdag, 9 maart, de film “Lord of the Flies” worden vertoond:

Filmvertoning ‘Lord of the Flies’ in de Hof der Verbeelding

Op verzoek van de pastoraatsgroep vertoont de Hof der Verbeelding, in het kader van de themavieringen over ‘Verlossing’, op donderdag 9 maart de film ‘Lord of the Flies’ i.p.v. ‘Una giornata particolare’. U houdt laatstgenoemde film dan nog een keer van ons tegoed.

In de film ‘Lord of the Flies’ uit 1990 stranden 25 schoolkinderen en een zwaargewonde piloot na een vliegtuigcrash op een onbewoond eiland. Een van hen, Ralph, wordt als leider gekozen. Samen met de brave maar wat zwaarlijvige Piggy probeert hij hun leven op het eiland enigszins te organiseren. Er wordt ook afgesproken dat ze op het hoogste punt van het eiland een vuur zullen maken dat dag en nacht moet blijven branden. Al snel blijkt echter dat een groep jongens, onder leiding van de ambitieuze Jack, de ernst van de zaak niet wil inzien. Ze spelen liever dan vis te vangen en jagen liever dan dat ze het vuur aanhouden. Net op het ogenblik dat ze het vuur hebben laten uitgaan, vliegt er een helikopter over…. Er zijn geen ouders, geen leraren en er is geen mededogen. Naar de debuutroman van de Britse schrijver William Golding uit  1954.

Donderdag 9 maart, Hofkerk, Linnaeushof 94. Om 19:30 uur bent u welkom voor koffie en thee in de Zoetmulderzaal van de pastorie. De film start om 20:00 uur. Na de film is er een nagesprek o.l.v. Ari van Buuren en gelegenheid tot napraten onder het genot van een drankje. Wij vragen om een bijdrage van € 5,- om de kosten te dekken.

Kruisweg

De spiritualiteit van de Kruisweg 2023

Vier vrijdagavonden in de vastentijd

De AnnaBon/Gerardus locatie van ons samenwerkingsverband organiseert in de komende Veertigdagentijd een project, genaamd “De Spiritualiteit van de Kruisweg”. Ook parochianen van onze Martelaren zijn van harte uitgenodigd om aan dit project, dat een viertal avonden beslaat, deel te nemen.

Thema: De spiritualiteit van de kruisweg

Locatie: AnnaBonifatiuskerk 2e Oosterparkstraat 246

Aantal deelnemers: maximaal 12, minimaal 7

Aanmelden verplicht: uschi.janssen@gmail.com (LET OP: aanmeldadres per 9-2-23 gewijzigd!)

Data: 10 maart, 17 maart, 24 maart en 31 maart 2023, van 19.00-22.00 uur

 

Het is een oude kerkelijke traditie, rond Goede Vrijdag, het lijden van Jezus te overdenken d.m.v. een rondgang langs de 14 momenten (staties) van zijn lijdensweg.

Gedurende deze avonden gaan we ons verdiepen in de spiritualiteit van de kruisweg. Daarbij kiezen de deelnemers een statie met als doel:

  1. Het verkennen van de gelovige betekenis van het lijdensverhaal.
  2. Het uitdrukken van de eigen beleving bij het Bijbelverhaal.
  3. Een brug slaan tussen de kruisweg van Jezus Christus en thema’s in het eigen leven.

 

De eerste avond:

Een inleiding op het thema vanuit de bijbel en uitgaande van werk van beeldende kunstenaars en hun interpretaties en associaties; we maken een schets van onze eigen interpretatie van de gekozen statie, waarin tot uitdrukking komt wat het lijdensverhaal met ons doet.

 

De tweede avond:

De eigen inspiratie en associaties tot uitdrukking brengen d.m.v. schilderen. Dit is de enige avond dat we schilderen. U hoeft geen ervaring te hebben. Het gaat om de beleving, niet om de vormgeving!

 

De derde avond:

We praten door over de opgedane ervaringen en bereiden de viering voor.

 

De vierde avond:

Op deze avond vindt een meditatieve viering plaats rond de zelf geschilderde staties. Ook evalueren we het verloop van de avonden.

 

Het is belangrijk dat u aan alle vier de avonden deelneemt. Later instappen is niet mogelijk. Evenmin als een avond overslaan.

We nodigen u van harte uit aanwezig te zijn bij deze reis gedurende de vastentijd op weg naar Pasen,

 

Tessa Koopmanschap, Jaap van der Meij, Uschi Janssen.

 

 

 

40dagen2023_6a8f69858f35cbda515ed4fe2da7f031

Veertigdagenkalender 2023

Met de Veertigdagenkalender van 2023 wil samensteller Joke van der Velden duidelijk maken dat niet alles kommer en kwel is, ook al leven we in een tijd waarin de verschillende crises over elkaar heen buitelen.

Daarom draagt de nieuwe Veertigenkalender het thema ‘Zie je de bui al hangen?!‘. Door alle problemen in de wereld is er veel om over na te denken. Maar Joke schrijft: ‘Nadenken is meestal niet voldoende. Vervolgens moeten we de handen ineen slaan en opstaan en aan de slag gaan. En als dat niet gebeurt of niet lukt: opstandig worden en nogmaals met rede van je te laten horen. Als je zorgen soms té veel worden, kijk dan nog maar eens naar de vrolijke voorkant. De bui blijft niet eeuwig boven onze hoofden hangen!’

 

De nieuwe kalender bereidt de lezer stap voor stap voor op het Paasfeest. Verhalen van inkeer en bezinning, van ‘vasten’ zoals bij de vegetarische gerechten, tot ‘vallen’ over wat u allemaal voor de kiezen krijgt en te doen staat om uiteindelijk toch op te staan en verder te kunnen gaan.

 

Dit alles is terug te vinden in de gebeden, de gedichten, de teksten en natuurlijk de bijbelgedeeltes, die op de zondagen worden uitgelegd en geïllustreerd. De Veertigdagenkalender is bedoeld om tijdens de veertig dagen voor Pasen te lezen. De kalender begint dit jaar op woensdag 22 februari, dan is het Aswoensdag.

De kalenders worden traditie getrouw verkocht door Janneke de Bruin voor de prijs van 5 euro. De opbrengst gaat naar het vastenproject.

Vesper

Stilte activiteit en Vesperviering in de Advent

Zaterdag 10 december.

Stilaan is er een traditie gegroeid, dat er zowel in de Adventstijd als in de
Vastentijd op een zaterdagmiddag een Vesper wordt gehouden.
We komen samen in het derde Adventsweekend op
zaterdag 10 december 2022.
In de donkerste tijd van het jaar gaan wij het feest van het Licht vieren.
“Levenslicht” is het thema van deze Vesper.
Hij/zij zag het levenslicht’ kan er worden gezegd bij een geboorte. ‘Iets komt
aan het licht’, zeggen we als er iets wordt onthuld dat eerst verborgen werd
gehouden. ‘In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen’
schrijft de evangelist Johannes in zijn weergave van het kerstevangelie.
De voorbereidingsgroep heeft dit jaar een mooi programma samengesteld
rondom dit thema.
Frank de Haas verzorgt de meditatie en cantores van de LWM o.l.v. Godfried
Jansen verzorgen de muzikale bijdrage.
De Vesper begint om 16.30 uur.
Voorafgaand aan de Vesperviering kunt u weer een meditatieve omgang
lopen in de kerk.
Dit keer willen wij u meenemen in het Rozenkrans geheim, de Geheimen van
het Licht (Doop van Jezus in de Jordaan; Openbaring van Jezus op de bruiloft
van Kana; Jezus’ aankondiging van het Rijk Gods; Gedaanteverandering van
Jezus op de berg Tabor; Jezus stelt de eucharistie in tijdens het Laatste
Avondmaal).
U loopt langs 5 mooie plekken in de kerk, waar u stilstaat bij deze geheimen en
uw zintuigen, horen, zien, voelen, ruiken en proeven, worden geprikkeld.
Met behulp van een handleiding loopt u op eigen gelegenheid.
Voor de rondgang heeft u ongeveer 45 minuten nodig.
Nieuwsgierig geworden?
U bent vanaf 15.00 uur van harte welkom!
Wilt u in alle rust de rondgang doen, wees dan op tijd.
Namens Janet van Dordrecht en Mariëtte Hilhorst- stilte activiteit
We sluiten de viering af met een heerlijke soep en een broodje.
Voor deelname vragen wij een eigen bijdrage.
​Voor zowel de stilte-activiteit als de Vesper bent u van harte welkom.
Graag tot ziens!
Namens de Pastoraatsgroep, Janneke de Bruin
fa2ebb185c9f82ea04ddef77a271b2aa_sebastian-abbo-lg09-liberte-pour-ukraine-22-1128-635-c-90

Gedicht “Liberté – Vrijheid”

Het benefietconcert voor Oekraïne op 30 oktober is een overweldigend succes geworden. Er kwamen meer dan 350 bezoekers en de opbrengst bedraagt liefst €3850, die ten goede komt aan Artsen zonder Grenzen in Oekraïne. Het was een prachtige dag! Grote dank aan de voorbereidingsgroep van Jubilemus Domino onder de bezielende leiding van Catharina Bonsel en natuurlijk ook aan alle uitvoerenden en medewerkers.

Het concert, dat u kunt terugzien op You Tube (https://www.youtube.com/watch?v=IWTHo0QEQAk&t=31s) is opgehangen aan het gedicht Liberté  van Paul Eluard (1895-1952) en de vertaling Vrijheid van Paul Claes.

De Franse tekst van het gedicht is voor de eerste keer gepubliceerd op 3 april 1942 in de clandestiene poëziebundel  Poésie et Vérité.  De dichter Paul Éluard behoorde tot de stroming van het Surrealisme. Hij was in tegenstelling tot b.v. één van de oprichters van deze stroming, André Breton, maatschappelijk zeer geëngageerd. Met Louis Aragon zat hij in het verzet. De gedichten uit de bundel zijn allemaal verzetspoëzie, bedoeld om de verzetsstrijders te steunen in hun hoop op de overwinning.

De cadans in de strofen en de herhaling van steeds dezelfde voorzetsels grift als het ware deze hoop op vrijheid in de harten van de mensen in het verzet.

Pamfletten met het  gedicht werden door geallieerde vliegtuigen van de Royal Air Force boven bezet gebied in Frankrijk uitgestrooid als teken van hoop.

De Nederlandse vertaling © door Paul Claes(1943) is verschenen in: ‘De tuin van de Franse poëzie, Een canon in 100 gedichten’(Athenaeum – Polak & Van Gennep, 2011).

Wij mochten van zijn vertaling gebruikmaken. Paul Claes was in 1996 winnaar van de prestigieuze Martinus Nijhoff prijs voor vertalen.

Het gedicht kunt u hieronder nalezen. Tevens enkele foto’s van het concert.

Liberté

Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom

Sur toutes les pages lues
Sur toutes les pages blanches
Pierre sang papier ou cendre
J’écris ton nom

Sur les images dorées
Sur les armes des guerriers
Sur la couronne des rois
J’écris ton nom

Sur la jungle et le désert
Sur les nids sur les genêts
Sur l’écho de mon enfance
J’écris ton nom

Sur les merveilles des nuits
Sur le pain blanc des journées
Sur les saisons fiancées
J’écris ton nom

Sur tous mes chiffons d’azur
Sur l’étang soleil moisi
Sur le lac lune vivante
J’écris ton nom

Sur les champs sur l’horizon
Sur les ailes des oiseaux
Et sur le moulin des ombres
J’écris ton nom

Sur chaque bouffée d’aurore
Sur la mer sur les bateaux
Sur la montagne démente
J’écris ton nom

Sur la mousse des nuages
Sur les sueurs de l’orage
Sur la pluie épaisse et fade
J’écris ton nom

Sur les formes scintillantes
Sur les cloches des couleurs
Sur la vérité physique
J’écris ton nom

Sur les sentiers éveillés
Sur les routes déployées
Sur les places qui débordent
J’écris ton nom

Sur la lampe qui s’allume
Sur la lampe qui s’éteint
Sur mes maisons réunies
J’écris ton nom

Sur le fruit coupé en deux
Du miroir et de ma chambre
Sur mon lit coquille vide
J’écris ton nom

Sur mon chien gourmand et tendre
Sur ses oreilles dressées
Sur sa patte maladroite
J’écris ton nom

Sur le tremplin de ma porte
Sur les objets familiers
Sur le flot du feu béni
J’écris ton nom

Sur toute chair accordée
Sur le front de mes amis
Sur chaque main qui se tend
J’écris ton nom

Sur la vitre des surprises
Sur les lèvres attentives
Bien au-dessus du silence
J’écris ton nom

Sur mes refuges détruits
Sur mes phares écroulés
Sur les murs de mon ennui
J’écris ton nom

Sur l’absence sans désir
Sur la solitude nue
Sur les marches de la mort
J’écris ton nom

Sur la santé revenue
Sur le risque disparu
Sur l’espoir sans souvenir
J’écris ton nom

Et par le pouvoir d’un mot
Je recommence ma vie
Je suis né pour te connaître
Pour te nommer

Liberté.

Paul Élouard uit : Poésie et vérité 1942

Vrijheid

Op mijn schoolschriften
Op mijn bank en de bomen
Op het zand op de sneeuw
Schrijf ik je naam

Op elke bladzij die ik las
Op elke blanco bladzij
Steen bloed papier of as
Schrijf ik je naam

Op de vergulde beelden
Op de wapens van krijgers
Op de kroon van koningen
Schrijf ik je naam

Op het oerwoud de woestijn
Op de nesten op de brem
Op de galm van mijn jeugd
Schrijf ik je naam

Op de wonderen van de nachten
Op het wittebrood van de dagen
Op de verloofde seizoenen
Schrijf ik je naam

Op al mijn lapjes hemelblauw
Op de vijver muffe zon
Op het meer frisse maan
Schrijf ik je naam

Op de velden op de einder
Op de wieken van vogels
En op de schaduwmolen
Schrijf ik je naam

Op elke wasem dageraad
Op de zee op de boten
Op de uitzinnige berg
Schrijf ik je naam

Op het schuim van de wolken
Op het zweten van de storm
Op de logge lome regen
Schrijf ik je naam

Op de flikkerende vormen
Op de klokken van de kleuren
Op de waarheid van de natuur
Schrijf ik je naam

Op de ontwaakte paden
Op de ontplooide wegen
Op de overvolle pleinen
Schrijf ik je naam

Op de lamp die oplicht
Op de lamp die uitdooft
Op mijn huizen allemaal
Schrijf ik je naam

Op de doorgesneden vrucht
Van de spiegel en mijn kamer
Op mijn bed lege schaal
Schrijf ik je naam

Op mijn lieve gulzige hond
Op zijn gespitste oren
Op zijn onbeholpen poot
Schrijf ik je naam

Op de springplank van mijn deur
Op de vertrouwde dingen
Op de vloed van heilig vuur
Schrijf ik je naam

Op al het vereende vlees
Op het voorhoofd van mijn vrienden
Op elke uitgestoken hand
Schrijf ik je naam

Op de ruit van de verrassing
Op de aandachtige lippen
Hoog boven de stilte uit
Schrijf ik je naam

Op mijn verwoeste schuilplaatsen
Op mijn ingestorte vuurtorens
Op de wanden van mijn verveling
Schrijf ik je naam

Op het gemis zonder begeerte
Op de naakte eenzaamheid
Op de treden naar de dood
Schrijf ik je naam

Op de herwonnen gezondheid
Op het geweken gevaar
Op de hoop zonder heimwee
Schrijf ik je naam

En door de kracht van een woord
Begin ik aan een nieuw leven
Ik besta om jou te kennen
Om jou te noemen

Vrijheid.”

Vertaling: Paul Claes

 

 

En de Martelaren zagen dat het goed was:

20220925_115611

Afscheid Ari van Buuren, komst Jaap van der Meij

Preek Ari van Buuren

zondag 25 september 2022 – Amos 6, 1a.4-7 en Lukas 16, 19-31

 

  • 1

Lieve mensen van God! Vandaag is het een bijzondere zondag voor onze parochie. Na de Eucharistie en het koffiedrinken is er een Thema-programma in de Noordbeuk. Daarbij verwelkomen wij Jaap van der Meij als nieuwe voorzitter van de Pastoraatsgroep en neem ik als zodanig afscheid.

Het wordt een soort mini-symposium rond drie kernwoorden met een V: Verlangen, Verbinding en Verbeelding. Daarover houden pater Marianus, Jaap en ik drie korte speeches.

  • 2

In de Lezingen spreken de profeet Amos en Jezus eigenlijk over hetzelfde! Amos schetst de verlangens en uitbundige feesten, die de rijken hebben terwijl hun land te gronde gaat. Amos klaagt die rijken aan: zij zullen als eersten moeten boeten. “Doe gerechtigheid stromen” zong de LWM in de Tussenzang.

Ook Jezus heeft het over de kloof tussen arm en rijk. Hij gebruikt weer ’s zijn rijke verbeelding voor het vertellen van een parabel – ditmaal over een naamloos rijk mens en een arm mens. Jezus geeft die arme de naam Lazarus (‘God redt’) – zo heette ook zijn vriend Lazarus, de broer van Martha en Maria. Deze Lazarus wekte Jezus op uit de dood (Johannes 11).

  • 3

In de parabel van vandaag zien we een superrijke man met luxe gewaden van purper en fijn lijnwaad. Hij lijkt eeuwig te boeten voor zijn schuld, dat hij totaal niet omzag naar de arme en zieke Lazarus. Lazarus verlangt enkel naar de stukken brood, waarmee de gasten aan de feesttafels van de rijke man hun vette handen schoon wreven. Dàt brood: slechter dan van de voedselbank wordt Lazarus zelfs niet eens gegund.

 

In het voorbereidingsgesprek met de LWM kwamen we tot de conclusie, dat Jezus een erg ongemakkelijk verhaal vertelt. Het gaat tot-en-met over twee-deling. We blijven in onze eigen bubbels hangen van ons eigen gelijk, op ònze voorwaarden.

Eigenlijk waren de Tweede Kamerdebatten na Prinsjesdag een soort ‘Lazarus-debatten’: wat wordt er gegund aan mensen, die lijden onder de alsmaar stijgende kosten van energie en levensonderhoud?

Er zijn meer problemen dan oplossingen. De kloven groeien in ons land….

 

Afgelopen vrijdag 23 september stond in Trouw de Indiase Pater Avin Kunnekkadan svd: de chef dus van pater Marianus. Hij is lid van het  ‘Theologisch Elftal’, waarvan telkens 2 leden geïnterviewd worden. Pater Avin is sinds 2016 overste van de Nederlands-Belgische provincie van de SVD. Wat hij zegt past precies bij het evangelie van vandaag:

“Jezus houdt van arme mensen, mensen aan de onderkant: dat is zijn specialiteit. Aandacht voor de ander, mededogen, hulp, dat zijn centrale begrippen in de Bijbel en dat moet de grondhouding zijn. Je kunt rijk zijn, maar arm leven.” Bij de voorbereiding stelde Kees Disch de vraag: ‘Zouden we spiritueel niet meer op dieet moeten gaan?’

  • 4

Jezus schetst, hoe honden het afvalbrood van de rijken bemachtigen. Alleen die honden ontfermen zich over Lazarus met zijn zweren en wonden.

En na de honden komen tenslotte de engelen om de dode Lazarus te dragen in  de schoot van Vader Abraham.

Jezus spreekt in beelden van toen over het hiernamaals.

 

Jezus schetst verder een onoverbrugbare kloof tussen de verloste en vertrooste Lazarus en de boetende rijke man.

Vader Abraham zegt bovendien, dat zelfs een uit de doden opgestaan mens de nog levende 5 broers van de rijke man niet tot omkeer zal brengen. Toen die andere Lazarus, Jezus’ vriend, uit de dood was verrezen bracht dat de Farizeeën en Hogepriesters niet tot inkeer. Ze kwamen niet tot verbinding, maar enkel tot verblinding en verharding. Ze besloten Jezus uit de weg te ruimen…

Die vicieuze cirkels van verwensingen, beledigingen en doodsbedreigingen moeten wij – zeker als gelovigen – gaan doorbreken. Laten we elkaar bij leven veel meer Vertroosting en Verlossing bieden!….

  • 5

Er is nog een heel andere vraag, die op ons afkomt uit Jezus’ gelijkenis over de rijke man en de arme Lazarus. Hoe verbeelden wij ons het leven aan gene zijde? Staan wij open voor signalen, die we soms van gestorven geliefden krijgen? Meer dan eens verscheen mijn toenmalige overleden vrouw aan mij.

Aan mij als ziekenhuispastor vertelden vele mensen over hun bijna dood-ervaringen. Vertellen wij elkaar onze dromen, beelden of fantasieën? Durven wij zulke ervaringen uit te wisselen?… Hoe dan ook geloof ik dat wij na onze dood thuis komen bij God.

  • 6

Daarnaast geloof ik dat er aan gene zijde zoiets is als een vagevuur, een purgatorium, een loutering. Dante(1265-1321) schreef er in zijn meesterwerk ‘La divina commedia’ over. Zo wordt ons leven door God voltooid.

Nooit zal ik vergeten, hoe ik 50 jaren geleden een bericht las over de vondst van een gebed in een Duits concentratiekamp op een stukje pakpapier. Dat moet geweest zijn van een Jood in het aangezicht van de dood. We kennen zijn of haar naam niet – God zal het weten….

Mag ik het u tenslotte voorlezen?

  • 7

“O Heer, als ik in de glorie van Uw koninkrijk zal komen, gedenk dan niet alleen de mensen van goede wil. Gedenk dan ook de mensen van kwade wil. Mogen zij herinnerd worden: niet vanwege hun wreedheden, hun kwade daden op aarde gedaan. Maar stel tegenover hun wreedheid de vruchten die wij hebben mogen dragen onder druk en pijn: de kameraadschap, de moed, de grootmoedigheid, de zielskracht, de nederigheid. Zij werd geboren in onze harten en werd deel van ons leven, omdàt wij onder hun handen leden. Moge de herinnering aan ons geen nachtmerrie voor hen zijn. Moge alles wat wij geleden hebben aanvaardbaar zijn voor U als losprijs, ruil voor hun ziel.”          

 

Dit gebed is een bron in m’n leven geworden en gebleven.

Het weerspiegelt Christus’ weg met ons van passie naar eeuwige compassie.

En in het In Paradisum wordt gezongen: “samen met Lazarus, de arme van weleer, zult gij de eeuwige rust hebben….”

In de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest. Amen

 

Ari van Buuren

TRANSITIE 2023 – mini-symposium 25 september 2022 bij ‘Wisseling van de wacht’: terugtreden van Ari van Buuren en aantreden van Jaap vd Meij als PG-voorzitter

Voordracht Pastor Marianus

WAAR VERLANGEN OF HONGEREN WE SAMEN NAAR?

Dit is mijn thema op dit mini-symposium. Eerder sprak ik daarover in m’n overweging in de C&F-viering op 19 juni 2022 in de Kerk van St. Petrus Banden te Diemen. Waar verlangen wij samen naar? Wie zijn “we” in het thema? Alleen gelovigen of hele samenleving?

Onze moderne samenleving wordt overvoerd met prikkels, die aanzetten tot consumptie. Veel mensen geven toe aan die prikkels. Velen lijden aan overgewicht. Maar de hele samenleving lijdt aan spirituele ondervoeding. Men stilt de honger naar het geestelijke met materiële middelen. Het geloof biedt gezond voedsel door zingeving, die betrouwbaar is en liefdevol.

Paulus herinnert de rijken er aan, hoe de Maaltijd van de Heer bedoeld is. Wie afbreuk doet aan de gemeenschap, doet ook schade aan zichzelf. Die schade kan verschillende vormen aannemen. Paus Franciscus laat in zijn encycliek ‘Fratelli tutti’ zien hoe wij onszelf tekort doen, wanneer we niet alle mensen beschouwen als onze broeders en zusters.

De kracht om groot te denken en consequent te handelen krijgen wij van God, die onze menselijke verdeeldheid en tegenstellingen overstijgt.

 

Wat kan ons als locaties binnen C&F bij elkaar brengen?

Wat ons samen brengt zijn de herkenning van de ware honger naar geestelijk voedsel en een rechtvaardige wereld. Wij zijn één in onze inspiratie door de Vader, Zoon en Heilige Geest. Deze opdracht naar de buitenwereld maakt ons één.

Zijn wij ook een instrument dat bijdraagt aan het komen van het Koninkrijk van God? Ik denk aan de installatie-viering van mijzelf als pastoor op 11 juli 2021. Ook denk ik aan de Vormsel-vieringen op 29 mei in de Martelaren en 6 juni in de Urbanus. Ook denk ik aan onze Eerste Heilige Communie-vieringen van 2021 in de Martelaren, en dit jaar in de Urbanus.

In deze vieringen zien we een voorproefje van wat kerk-zijn, en het koninkrijk van God kunnen betekenen – als een open en gastvrij getuigenis van ons geloof.

 

Waar zijn we concreet mee bezig om in Verlangen Samen op Weg te gaan?

Ik noem u een zevental punten als voorbeeld.

 

  1. Er waren gespreksavonden over de Synode 2023 op alle locaties. Diaken Han Hartog schreef ons verslag voor het Bisdom. Ook 3 groepen jongeren hebben meegedaan. Dit is een aanzet voor de toekomst van C&F.

 

  1. Studiebijeenkomsten van het Breed Pastoraal Toekomst Beraad. Twaalf verkenners zijn gaan kijken naar het ‘land van belofte’. Dit leerproces, begeleid door Jaap van der Meij en Ari van Buuren, was verrijkend voor de deelnemers.

Dit najaar willen we voor C&F één of twee ‘eiland-dagen’ houden met 30 kernvrijwilligers uit alle locaties. In elk geval willen we zo veel mogelijk mensen betrekken bij dit zoeken naar de toekomst.

Een volgende stap is het houden van soortgelijke bijeenkomsten voor elke parochie afzonderlijk. Zo kan elke locatie een eigen traject vinden. Vanuit verschillende vertrekpunten gaan we op zoek naar een gemeenschappelijk doel.

 

  1. De ABG-gemeenschap is momenteel bezig met het Samen op Weg gaan van de gemeenschappen Anna-Bonifatius en Gerardus Majella naar: één nieuwe gemeenschap. Het Locatiebestuur neemt alle parochianen mee in dit proces door gezamenlijke vieringen en door gesprekken, die gevoerd worden met de groepen vrijwilligers.

Dit proces gaat nog veel verder! Het wordt op termijn een samen op weg-proces van 3 of 4 gemeenschappen naar 1 gemeenschap: AB-G, Martelaren en Diemen.

 

  1. Het Algemeen Bestuur van C&F is bezig met een meerjaren-Onderhoudsplan voor al onze kerkgebouwen. Dit alles heeft te maken met de toekomst van onze regio-parochiegemeenschap.

 

  1. Sinds afgelopen jaar hebben we slechts 3 betaalde pastorale krachten beschikbaar. Dat is te weinig voor onze grote regio-parochie. Diaken Han Hartog, pastor van Diemen, gaat bovendien 2023 met pensioen.

Daarom hebben we nòg meer vrijwilligers nodig om de pastores te kunnen ondersteunen.

Ik weet ook van de droom van sommigen om zoiets als een pastoraal Kerkopbouw-project op te starten…

 

  1. De Inter-Parochiële Caritas-Instelling is gevormd.

Dit orgaan is bedoeld om de noden van onze parochianen binnen C&F te kunnen helpen. Onze stads-diaken: Colm Dekker begeleidt deze groep.

Binnen ons Samenwerkingsverband zijn er twee diaconale projecten in de ABG-parochie: de Kiemkracht- en Hangmannen-projecten. Twee keer per week is er inloop-gelegenheid voor de bezoekers. Iedereen is welkom. Ik ben zelf direct betrokken bij deze twee projecten.

Zo maken we als Kerk elke week een verbinding met de samenleving.

 

  1. Bij deze diaconale projecten zie ik iets dat ook in de parochies meespeelt: onze diversiteit in leeftijd, cultuur en leefomstandigheden. Bij mijn installatie heb ik U verteld over mijn droom van een interculturele parochie. Ik hoop dat U mij en het bestuur wil helpen om zo’n interculturele parochie steeds een stapje dichterbij te brengen.

Met dit alles proberen we het koninkrijk van God gestalte te geven zowel binnen de parochie, als naar buiten, naar de samenleving en de wereld toe.

Voordracht Ari van Buuren

V E R B I N D I N G

  • 1

Waarom kunnen wij nu hier zijn? Ooit hebben 2 mensen zich met elkaar verbonden. Zonder zo’n verbinding zou niemand van ons hier aanwezig zijn.

Dit is geworteld in God. Psalm 139 zingt: “Gij, Eeuwige, hebt mij geweven in de schoot van mijn moeder.”

 

Aan het eind van de Tweede Wereldoorlog: in januari 1945 ben ik geboren, in Streefkerk aan de Lek. Gedoopt ben ik in Benschop, het geboortedorp van mijn vader. In een roeibootje staken mijn ouders daarvoor stiekem met mij de rivier over. Dus werd ik illegaal verbonden met God.

Ternauwernood overleefde ik de hongerwinter.

  • 2

Ik groeide op in de ‘Biblebelt’, waar velen SGP stemmen. Herman de Man (1898-1946) publiceerde in 1925 zijn beroemde en in 1986 verfilmde streekroman ‘Het wassende water’.

Het gaat over de eeuwige strijd tegen het water in de Lopikerwaard. Ook toont het de reformatorische, bevindelijk-mystieke, maar tevens benauwende sfeer. Als kind wilde ik boer, maar later liever nog dominee worden. Mijn ouders waren zó blij met deze roeping…

  • 3

Toen sloeg ik, 8 jaar oud, met m’n fiets over de kop en kwam ik in Oudewater terecht in het katholieke ziekenhuis. Nonnen ruisten om mij heen, een priester bediende op zaal het H. Oliesel, er klonk gezang uit de kapel – ik dacht, dat ik in de hemel was…

 

Mijn ouders verhuisden van het platteland naar Den Haag. Het was erg wennen om agrarische dorpseenvoud te moeten verruilen voor het chique Haagse gymnasium, waar later onze prinsessen ook heen gingen.

Ik kwam los uit de Biblebelt. En dit nog meer, toen ik in Leiden mocht gaan studeren aan de nogal vrijzinnige theologische faculteit.

Eerste gevolg was, dat ik eigenlijk ging twijfelen aan alles. Waar voel je je spiritueel dan nog mee verbonden?

  • 4

Je kunt dan je eigen weg proberen te zoeken. Je kunt je ook laten vinden! Zoiets is in mijn leven gebeurd; later werd het mijn leefregel.

Het zijn wegen  naar bewust gekozen verbindingen.

 

Met professor Rasker maakten we spannende reizen achter het IJzeren Gordijn.

Over het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965) gaf onze remonstrantse professor L.J. van Holk enthousiast college. Hij was er persoonlijk uitgenodigd. Verbinding met de Wereldkerk kwam in het vizier!

En onze hervormde hoogleraar H. Berkhof had contact met zijn katholieke collega Hemelsoet van het seminarie in Warmond. Deze leermeesters brachten ons als katholieke en protestantse theologie-studenten met elkaar in gesprek. Wij vormden ook een groepje studenten, die boven in een kraakpand Gregoriaans gingen zingen! En ik raakte bevriend met een Dominicaan, die ik vaak bezocht in het klooster te Zwolle.

Zo begon mijn weg richting katholieke kerk.

  • 5

Intussen werd ik eerst leraar godsdienst- en maatschappijleer, schoolpastor bij het Rijnlands Lyceum te Wassenaar. Op 1 oktober 1972 werd ik geordineerd als predikant. Het was een onvergetelijke, verbindende, oecumenische inzegening onder handoplegging door dominees èn priesters.

Vervolgens werkte ik 8 jaren als basispastor in Zoetermeer, en daarna 27 jaren in de gezondheidszorg: 11 jaren in de psychiatrie te Deventer, 3 jaren in ziekenhuis Bronovo te Den Haag en 13 jaren in het UMC-Utrecht.

 

Het waren bijzondere jaren om buiten de kerk als zorgpastor te werken.

In de psychiatrie schoolde ik mij bij tot psychotherapeut. De mooiste Vieringen ooit waren naar mijn beleving die in de Elisabethskapel te Deventer. De kracht van de katholieke rituelen beleefde en praktiseerde ik steeds meer.

In het UMC-Utrecht was ik hoofd van de Dienst Geestelijke Verzorging en leider van het project Multi-culturele Geestelijke Verzorging (McGV). We verbonden als pioniers moslim- en hindoe-collega’s aan onze Dienst: hen leerde ik steeds meer kennen als mede-zoekers naar God.

  • 6

Vanaf 2004 werkte ik weer voor de kerk, in de Martelaren.

En zo ontstonden alsmaar nieuwe Verbindingen! In een maatschappij, die meer en meer seculier, multi-cultureel èn multi-religieus is geworden.

Laten we waken voor verharding, wanhoop of isolement. Laten wij meer dan ooit de weg gaan naar het elkaar zegenen, zoals Jakob zei (Genesis 32,27): “Ik laat U, God, en jou, medemens, niet gaan tenzij U/jij mij zegent!”

  • 7

Kiezen we voor de zegen, het visioen, passie en compassie?!

Niet voor de zege of de wanhoop! Voor een inter-culturele parochie!

 

Laten wij als een Hildegard von Bingen ons verbinden met het vuur van de Heilige Geest en de Christus-Liefde, present in ieder van ons.

Voordracht Jaap van der Meij

Verbeelding

 

Vanmiddag staan we kort stil bij drie thema’s: Verlangen, Verbinding en Verbeelding.

Waar verlangen we naar? Waar verbinden we ons mee? Wat verbeelden wij ons? Misschien kan ik de laatste vraag beter omdraaien. Wat doet de verbeelding met ons?

Velen van U kennen de beroemde toespraak van Martin Luther King: “I have a dream”. Eén van de dingen waarvan hij droomde, was dat kinderen van blank en zwart samen naar school zouden gaan en met elkaar zouden spelen. Zestig jaren zijn verstreken sinds zijn toespraak. Wanneer ik kijk naar mijn eigen kinderen, is de droom van dominee King in Nederland uitgekomen. Wanneer ik kijk naar de kerken, naar de parochies in de grote steden, dan zijn we op de goede weg. Er is nog ruimte voor verbetering, voor meer integratie, maar de basis is gelegd.

Waar dromen wij van in deze tijd? Zijn het mooie dromen? Of soms ook angstig? We maken ons zorgen over de oorlog in Oekraïne en de dreigende escalatie. We hebben te maken met sterk gestegen prijzen. Kunnen we straks onze huizen nog verwarmen en eten koken? Waar halen we de moed vandaan om toch door te gaan? Die kracht halen we uit onze hoop en onze verbeelding. Want die hebben diepe wortels en kijken ver vooruit in de toekomst.

Het eerste waarin ik denk is het woord vrede. In onze kerkdiensten speelt het een belangrijke rol. We zingen “Eer aan God in den hoge en op aarde vrede voor de mensen”. Aan het einde worden we de wereld in gezonden met de woorden “Gaat nu alleen heen in vrede”. En daar tussen in hebben we de voorbeden en de vredeswens.

Het tweede waaraan ik denk is het woord rechtvaardigheid. Wij dromen van een rechtvaardige wereld. Van alle kanten krijgen we signalen dat onze wereld niet op een goede manier is ingericht. Zelf put ik veel inspiratie uit de encycliek van paus Franciscus die Fratelli tutti heet. Daarin schetst hij de contouren van een nieuwe rechtvaardige wereldorde. Ook buiten de kerk wordt zijn visie serieus genomen.

 

 

 

Het derde waarin ik denk is onze verantwoordelijkheid voor de schepping. Afgelopen zomer hadden we in Nederland grote droogte. Vorig jaar hadden we overstromingen. We dromen van een maatschappij waarin we in harmonie leven met de natuur. Sommigen van U zijn daar heel actief mee bezig en worden geïnspireerd door de encycliek Laudato sí.

Waarom worden deze encyclieken buiten de kerk serieus genomen? In de eerste plaats omdat ze zijn geschreven met kennis van zaken. Deskundige adviseurs hebben meegewerkt aan de tekst. Maar belangrijker nog is de onpartijdigheid van de schrijver. De kerk is geen belangenorganisatie, actiegroep of politieke partij. De kerk spreekt en handelt vanuit de inhoud van haar geloof. De paus spreekt vanuit zijn persoonlijke band met God. Tegenover God kun je niet liegen. Deze persoonlijke band met God brengt een betrouwbaarheid mee die andere groepen niet hebben. Dit is de tweede reden waarom de encyclieken serieus worden genomen buiten de kerk.

De geloofwaardigheid van ons kerkelijk spreken en handelen hangt nauw samen met onze religieuze inspiratie, met onze persoonlijke band met de Levende God. Wij laten ons leiden door het visioen dat God met deze wereld heeft. Dit visioen proberen wij op het spoor te komen en in praktijk te brengen. We kijken in de krant en we lezen in de Bijbel. Het gevaar bestaat dat we de krant over de Bijbel heen leggen en daardoor de Bijbel niet meer zien. Het is beter om de Bijbel boven op de krant te leggen.

Hoe kunnen wij onze religieuze inspiratie verbeelden? Wij leven in een beeld-cultuur? Hoe kunnen wij onze inspiratie uitdrukken in beelden? Misschien kunnen wij een voorbeeld nemen aan sommige iconen. Vroeger dacht ik: Die schilder heeft geen benul van perspectief. Later werd mij uitgelegd: De schilder heeft bewust het perspectief omgedraaid: Wij kijken niet naar God, God kijk naar ons en onze wereld. Wij worden uitgenodigd om onze blikrichting om te keren, om met de ogen van God naar onze wereld te kijken. Durven wij dit aan? Durven wij ons te laten leiden door de verbeelding van Gods visioen?

Ik hoop dat wij als gelovige mensen dit experiment aandurven. Komende zon-dag zal de viering dieper op dit thema ingaan. Wordt vervolgd.

 

 

4955665

Wisseling van de wacht

Wisseling van de wacht

Het is bijna niet voor te stellen dat er een tijd is geweest dat Ari van Buuren niet in de Martelaren van Gorcum aanwezig was.
Bijna 18 jaar drukt hij nu zijn stempel op liturgie, pastoraat, leerhuis en diaconie binnen onze parochie. Ver reikend is het contact met het Syrische vluchtelingenkamp in Beirut, “Bukra Ahla”; Voor de school daar hielden we met onze kinderen sponsorlopen.

Ari kwam binnen in oktober 2004 waar hij voorging in de uitvaartviering van zijn goede vriend Geert Vroom en daarna is hij nooit meer weggeweest. Zijn belangrijkste werk ging via de Pastoraatsgroep, waarvan hij eerst lid en sedert enkele jaren voorzitter was. Hij leidde ons door moeilijke tijden na het vertrek van Nico Essen, in de soms wat moeizame samenwerking met Coen van Loon en nu in goede coöperatie met de paters SVD.
We zijn Ari veel dank verschuldigd, want zonder hem zou onze gemeenschap er nu wel eens heel anders uitgezien kunnen hebben!

Maar aan alles komt een eind. De jaren gaan ook bij Ari tellen en hij wil, nu hij nog gezond is, een stapje terug doen, omdat er ook nog zoveel andere leuke en belangrijke dingen te doen zijn.
Dat wil niet zeggen dat u Ari nooit meer zult zien: hij blijft voorgaan in vieringen. doet enig pastoraal bezoekwerk en zal ook best nog wel eens een activiteit binnen onze gemeenschap organiseren, Maar niet meer zo prominent en op de voorgrond als tot nu toe.

Als Martelaren van Gorcumgemeenschap mogen we ons gelukkig prijzen dat we een opvolger voor Ari als voorzitter van de Pastoraatsgroep hebben gevonden in Jaap van der Meij, bij velen van u wel bekend. Jaap gaat al met enige regelmaat voor in onze Hofkerk en voelt zich, hoewel zijn “wortels” in de AnnaBon liggen, zeer betrokken bij onze gemeenschap.

Hieronder een korte “persoonsbeschrijving” van de gaande en komende man.

Ari van Buuren

Ari van Buuren (1945) is theoloog, psychotherapeut en intercultureel consulent. Hij werkte in het onderwijs, de kerk en de gezondheidszorg. Hij ervaarde, dat crisis of ziekte het begin van een spirituele reis kan betekenen. Bonhoeffer is een van zijn inspirators. In oktober 2004 ging hij voor het eerst voor in de Hofkerk – bij de uitvaart van Geert Vroom. Sindsdien werd hij voorganger en meelevend lid in de Martelaren van Gorcum. Na zijn emeritaat in 2010 als ziekenhuis-pastor in het UMC-Utrecht raakte hij nog meer betrokken bij de parochie: haar activiteiten, beleid, visie en toekomst. Hij wil het nu wat kalmer aan gaan doen. En: wellicht nog een boek schrijven over het gevecht van Jakob met de Engel (zie Genesis 32).

Jaap van der Meij

Jaap van der Meij (1953) studeerde eerst biologie. Later studeerde hij theologie aan de Katholieke Theologische Universiteit in Amsterdam. Hij studeerde 1985 af op een doctoraalscriptie over vernieuwing van de theologie na Auschwitz. Hij werkte als docent in de dekenale pastorale scholen in de bisdommen Haarlem en Rotterdam, aan de opleidingen van pastorale werkers in Hengelo en Amsterdam en als docent in de diaken-opleiding van De Tiltenberg. Ook begeleidde hij pastores en vrijwilligers op het gebied van de volwassenen-catechese. Hij was 6 jaar voorzitter van de Katholieke Raad voor Jodendom en als zodanig ook adviseur van de Nederlandse bisschoppen. Hij werkte als basispastor in Amstelveen, Bovenkerk en Buitenveldert. Na zijn pensionering werkt hij als adviseur van de pastores in Amsterdam Oost en Zuid-Oost.

Feestje

Natuurlijk laten we Ari van Buuren niet “zo maar” gaan. We nemen afscheid met een “feestje” dat op zondag, 25 september zal plaatsvinden. Het programma ziet er in grote lijnen als volgt uit:

Met een Themabijeenkomst op 25 september willen we het afscheid van Ari van Buuren als PG-voorzitter en het aantreden van Jaap van der Meij als PG-voorzitter markeren.
Daarbij gaat het ons vooral ook om de toekomst en de transitie van de Kerk. Kernbegrippen zijn Verlangen, Verbinding en Verbeelding.
We hopen, dat er vele eigen en andere parochianen komen. We willen komen tot een uitwisseling over een kerk op weg van onderhoud naar bloei, een kerk vol passie en compassie.

10:30 Eucharistie              pater Marianus Jehandut en Ari v. Buuren, mmv LWM
11:30 Koffiebeuk               aangeklede koffie, speech voorzitter locatie bestuur

12:30 Kapel                         inloop en broodje

13:00                                    Opening interactieve Themabijeenkomst door Tim Stok,                                                dagvoorzitter

Doorstart – VERLANGEN, VERBINDING & VERBEELDING

  • Marianus Jehandut           Waar verlangen we samen naar?
  • Catharina Bonsel               Muzikaal intermezzo
  • Ari van Buuren                   Verbinding – een estafette
  • Jaap van der Meij              Verbeelding – de toekomst is al begonnen

14:25 Afsluiting door Tim Stok

aanmelding bij: secretariaat@hofkerk.amsterdam; tel. 665 38 30
graag ook vermelden, of u een broodje mee eet

Vieringen

Zondag
10:30 uur: Liturgieviering. Dit kan afwisselend een eucharistie- of een woord en communieviering zijn. Zie hiervoor het liturgierooster,waar u ook nadere informatie vindt over de voorganger en het dienstdoende koor.

Contact

Parochie H.H. Martelaren van Gorcum
Linnaeushof 94
1098KT Amsterdam
Bereikbaar via voicemail op 020-6653830
E-mailadres:  secretariaat@hofkerk.amsterdam

 

U kunt ook het contactformulier gebruiken.