In het Hofnieuws van afgelopen oktober is door de voorzitter van het locatie bestuur aandacht gevraagd voor de groeiende noodzaak om energie te besparen in onze kerk.

Het verwarmen van de kerk is bijna onbetaalbaar geworden.

In de Noordbeuk zijn de nodige voorzieningen getroffen om met vloerverwarming een aangenamere temperatuur te ervaren.

In samenspraak met het locatie bestuur heeft de pastoraatsgroep besloten om de vieringen vanaf zondag 11 december in de Noordbeuk plaats te laten vinden.

In de vakantie periode hebben we goede ervaringen opgedaan: deze ruimte nodigt uit tot meer betrokkenheid en meer samenzang.

Vanuit de Noordbeuk kunnen de vieringen via de live stream uitgezonden worden.

De Kerstvieringen vinden in de grote kerk plaats gezien het grotere aantal bezoekers.

Mede namens het locatiebestuur,

Janneke de Bruin secretaris PG

Zoals de laatste jaren gebruikelijk, zijn er ook in de Adventstijd weer een aantal gastsprekers uitgenodigd.

We willen een drietal vieringen organiseren over de Synode 2021-2023 onder de prikkelende titel “Is de kerk nog relevant?” En dan kun je de kerk op twee manieren opvatten: je kunt denken aan de wereldkerk en je afvragen of die nog relevant is, gezien de schandalen van de laatste jaren, gelet op de nog steeds conservatieve ideeën op het gebied van gezin en seksualiteit. Maar als ik dan denk aan Paus Franciscus met zijn twee encyclieken Laudato Sí en Fratelli Tutt (over beide hebben we gastsprekers in huis gehad) en als ik zie hoe hij nu in de Synode 2021-2023,  de kerkgangers in gesprek wil brengen over hedendaagse problemen, dan denk ik: dát stuk van de kerk is in ieder geval wèl relevant.

Maar je kunt ook denken aan de relevantie van onze eigen gemeenschap: De Martelaren van Gorcum heeft te kampen met een sterk afnemend kerkbezoek, een vergrijsde populatie en een terugloop in het aantal vrijwilligers. De vrijwilligers die er nog zijn, krijgen steeds meer taken en er dreigt overbelasting. Kerkgangers blijken niet of nauwelijks geïnteresseerd in de activiteiten die door vrijwilligers geboden worden (met uitzondering wellicht van het Seniorencafé en de filmclub.) Wat kunnen wij zo’n gemeenschap nog bieden en wat kan zo’n gemeenschap haar omgeving bieden?

Pastor Marianus SVD streeft naar een interculturele en interreligieuze kerk. Is dat voor een wat kwijnende gemeenschap als de Martelaren te hoog gegrepen, of zijn er lichtpuntjes?

Over deze problematiek zullen drie sprekers tijdens de vieringen en in de nazit – ieder vanuit zijn of haar eigen invalshoek – hun licht laten schijnen.

Noteert u vast de data in uw agenda:

In het kort iets over de drie gastsprekers.

• Jaap van der Meij is bij u allen wel bekend. Sinds 1 oktober is hij de voorzitter van fr Pastoraatsgroep, als opvolger van Ari van Buuren. Hoewel dus eigenlijk maar een “halve” gastsprekers opent Jaap de cyclus van drie themavieringen over dit prikkelende onderwerp.

De overweging van Jaap van der Meij vindt u hier..

• Zuster Monica Raassen crrs. Na een huwelijksleven en een kloosterleven in Priorij Emmaus in Maarssen is zuster Monica nu een alleengaande religieuze en pastoraal werkster. Ze is pastoraal werkster geworden, in de parochie Sint Jan de Doper, Vecht en Venen (op de grens van Utrecht en Noord-Holland). Het is vrij ongebruikelijk dat ze als religieuze aan een parochie verbonden is. Slechts een enkeling combineert klooster en parochie in een dienstverband. Zelf noemt ze haar stap, die al lang een diepe wens was, ‘spirituele kruisbestuiving’. “Ik kan met dit werk mijzelf verrijken, en daardoor ook de gemeenschap waarin ik leef.” Als jong meisje voelde ze zich geroepen om priester te worden. “Het was een teleurstelling toen ik hoorde dat dit niet kon.” Dat was in 1968. Ze werd verliefd, trouwde, studeerde fysiotherapie en zorgde voor haar man toen die dement werd. Hij stierf in 2001. In die periode stierven ook haar ouders.Een vriendin nam haar in 2004 voor drie bezinningsdagen mee naar Maarssen, naar de priorij. Een modern klooster, sober en kaal. “Ik had geen idee dat je in zo’n schoenendoos een vrolijk leven kon leiden. Weer thuis zat ik aan een glaasje port. Het was woensdagmiddag een uur of vijf. Ik wilde terug. Eerst dacht ik dat het zo over zou gaan. Dat is niet gelukt.”

De teksten en overweging van Zuster Monica vindt u hier..

• Chris ’t Mannetje. Bij veel oudere parochianen is Chris nog bekend uit de beginperiode van de LWM. Chris hoorde met o.a. de broers Koeleman en Henk Baars tot een groep theologiestudenten die op de pastorie van de Gerardus Majella op het Ambonplein woonden en op verzoek van Pastor de Reus hand en spandiensten verleenden in onze kerk. Chris ’t Mannetje werkte als hogeschool docent bij Fontys Hogescholen in Utrecht. Hij hield zich vooral bezig met ‘leren/leerprocessen’, leiderschap, teamvorming en met opbouwwerkprocessen. Als supervisor en stagecoördinator hielp hij vele studenten hun weg in de beroepspraktijk te vinden. Hij publiceerde diverse artikelen in binnen en buitenland. Later was hij docent theologie aan Tilburg University. Zowel de Pastoraatsgroep als de Liturgische werkgroep hebben meermalen dankbaar gebruik gemaakt van zijn deskundigheid.

De overweging van Chris ’t Mannetje vindt u hier.